Pewnie wiele razy słyszeliście, że sól jest niezdrowa, zyskała nawet miano (na współkę z cukrem) "białej śmierci". Ale czy rzeczywiście tak jest? Ciężko wyobrazić sobie potrawy pozbawione soli, według nas są wyjałowione i zdecydowanie czegoś w nich brakuje. Nie od dziś przecież wiadomo, że zarówno sól jak i cukier wyostrzają smak jedzenia.
Sprawa ze zwykłą solą kuchenną wydaje się być dość jasna, bo jak wiadomo jest ona chemicznie oczyszczana (rafinowana), z czego otrzymujemy chlorek sodu pozbawiony wartości odżywczych. Nasz organizm musi się bardzo wysilić, aby się jej pozbyć, ponieważ pozyskiwana w sztuczny sposób nie ma ona nic wspólnego z naturalną solą.
Swego czasu zwolennicy zdrowego trybu życia preferowali w swojej kuchni sól morską, która jak się okazuje nie jest lepszą alternatywą. Wystarczy tylko zwrócić uwagę na obecny stan wód morskich, z których jest ona pozyskiwana... Nasze oceany nie są w dobrym stanie, zatem tak zwana "sól morska" także nie może być i właśnie ze względu na ten fakt producenci starają się chemicznie ulepszyć swój produkt.
Na całe szczęście jest jeszcze coraz bardziej popularna sól himalajska. Wydobywana z jaskiń pod najwyższymi górami świata, w żaden sposób nie skażona, nie oczyszczana chemicznie, naturalna, a wręcz ZDROWA :) Zawiera ona 84 składniki mineralne, które nasz organizm potrafi przyswoić i wykorzystać w dobry sposób.
Jak widzicie ma ona różowy odcień, co zawdzięcza zawartości żelaza. Ogromna ilość makro- i mikroelementów jest jej największą zaletą. Za jej pomocą jesteśmy w stanie uzupełnić niedobór składników mineralnych w naszym organizmie, takich jak na przykład magnez, cynk, żelazo, wapń czy jod- przy czym ten ostatni jest niezwykle istotny, ponieważ za jego sprawą nasza tarczyca jest w stanie funkcjonować prawidłowo. Oprócz tego, że sól himalajska korzystnie wpływa na nasz metabolizm, reguluje także ciśnienie krwi.
Warto dodać, że ma ona zastosowanie nie tylko w kuchni. Wykonuje się z niej lampy i groty solne, a także dodaje do kąpieli :)
J. & M.
Sprawa ze zwykłą solą kuchenną wydaje się być dość jasna, bo jak wiadomo jest ona chemicznie oczyszczana (rafinowana), z czego otrzymujemy chlorek sodu pozbawiony wartości odżywczych. Nasz organizm musi się bardzo wysilić, aby się jej pozbyć, ponieważ pozyskiwana w sztuczny sposób nie ma ona nic wspólnego z naturalną solą.
Swego czasu zwolennicy zdrowego trybu życia preferowali w swojej kuchni sól morską, która jak się okazuje nie jest lepszą alternatywą. Wystarczy tylko zwrócić uwagę na obecny stan wód morskich, z których jest ona pozyskiwana... Nasze oceany nie są w dobrym stanie, zatem tak zwana "sól morska" także nie może być i właśnie ze względu na ten fakt producenci starają się chemicznie ulepszyć swój produkt.
Na całe szczęście jest jeszcze coraz bardziej popularna sól himalajska. Wydobywana z jaskiń pod najwyższymi górami świata, w żaden sposób nie skażona, nie oczyszczana chemicznie, naturalna, a wręcz ZDROWA :) Zawiera ona 84 składniki mineralne, które nasz organizm potrafi przyswoić i wykorzystać w dobry sposób.
Jak widzicie ma ona różowy odcień, co zawdzięcza zawartości żelaza. Ogromna ilość makro- i mikroelementów jest jej największą zaletą. Za jej pomocą jesteśmy w stanie uzupełnić niedobór składników mineralnych w naszym organizmie, takich jak na przykład magnez, cynk, żelazo, wapń czy jod- przy czym ten ostatni jest niezwykle istotny, ponieważ za jego sprawą nasza tarczyca jest w stanie funkcjonować prawidłowo. Oprócz tego, że sól himalajska korzystnie wpływa na nasz metabolizm, reguluje także ciśnienie krwi.
Warto dodać, że ma ona zastosowanie nie tylko w kuchni. Wykonuje się z niej lampy i groty solne, a także dodaje do kąpieli :)
Źródło: zdrowa-sol.pl
J. & M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz